Annuleren
Zo ben je vreselijk druk bezig om alle voorbereidingen te treffen om met je zusje naar Sri Lanka te vertrekken en zo lig je in het Ikazia ziekenhuis en heb jezelf wat hulp nodig.
Afgelopen donderdag middag 14.00 uur belde mijn reddende engel dat ik met spoed naar het Ikazia ziekenhuis moest om me te melden op de spoedeisende hulp. Mijn suiker waarden waren de afgelopen week niet helemaal goed. Inmiddels waren deze opgelopen tot 26 en begon de druk op mn hoofd steeds erger te worden (arts vertelde dat bij waarde 30, coma in kan treden). In het Ikazia ziekenhuis werden alle alarmbellen geluid en knalde ze me gelijk aan calcium infusen om me op te peppen.
Uiteindelijk na een nacht vol prikken, testen en infusen kwamen ze vrijdag met de mededeling: we snappen er niets van, u bent kern gezond, sport veel zien we aan de waardes en uw bloeddruk, mooi gewicht maar helaas heeft u wel diabetes 1 en moet u uw hele leven zelf insuline gaan inspuiten en gecontroleerd gaan leven, sporten en eten. Boem..... Das ff koud op je dak. Uiteraard vloog als eerste het hele Sri Lanka verhaal door mn kop en drukte ik de artsen op het hart dat ik woensdag weer op de been moest zijn want per slot vaan rekening zouden we dan naar Sri Lanka vertrekken.
Uiteindelijk heb ik zaterdag met de internist gesproken en die deelde mij mede dat het allemaal toch wel ernstig was en dat ik 4x per dag insuline moet gaan spuiten. Meneer u kunt hier 100 mee worden maar u zult u moeten gaan aanpassen en moeten leren omgaan met een chronische, ongeneeslijke ziekte vol met dieeten, insuline en regelmaat. Reizen kan elke diabeet, u ook, maar niet 3 dagen nadat deze diagnose is geconstateerd. Dat was een enorme klap in mn gezicht maar in goed overleg met Suus en m'n kleine zus hebben we wijselijk besloten de reis enkele weken voor ons uit te schuiven. Leren leven met insuline is momenteel het belangrijkste.
Sinds gisterochtend hebben ze eindelijk alle waardes redelijk onder controle en zit ik op 8. Tuurlijk ben ik daar blij om maar moet me daar gloeiende gloeiende wel 4 x per dag voor injecteren. Ze zijn me nu aan het "inregelen" op een waarde insuline die ervoor zorgt dat het controleerbaar is. Zodra dat aan de hand is is m'n basis ok. We hoopten dat dat gisteravond het geval zou zijn maar gistermiddag was mijn waarde weer te laag. We blijven dus nog doorgaan met het "inregelen". Ik heb afgelopen weekend ook les gekregen in het zelf injecteren.
Zodra je thuis ingeregeld bent (dag of 3) ben je klaar om als diabeet door het leven te gaan zegt de arts hier. Nogmaals ik ga niet dood, kan er 100 mee worden. Ik zal alleen een ander leven moeten gaan leiden en moeten leren omgaan met veel beperkingen, insuline en regelmaat.
Gaat ook helemaal goed komen. Ben bezig alles een plekje te geven. Dat is niet makkelijk en zal niet zomaar gebeurd zijn maar gaat op den duur echt wel lukken. Zodra ik helemaal ingeregeld ben en weet om te gaan met de juiste hoeveelheden insuline, men noemt dat diabeteszelfregulatie, gaan we onze plannen weer oppakken om naar Sri Lanka te gaan. Verdere info hopen we komende week te krijgen en naar jullie door te spelen.
Groeten van Pa en Zoon en kleine Zus