Toen op Tweede Kerstdag het nieuws bekend werd, dat ook Sri Lanka getroffen was door de Tsunami werd er binnen ons gezin gespannen gewacht op de eerste levenstekens van Ruzain en zijn gezin. Ruzain’s woonplaats, Galle ligt vlakbij de kust dus de spanning was groot. Eindelijk kwam er het verlossende telefoontje uit Sri Lanka: allen hadden het overleefd. Ondanks de vreugde vertelde Ruzain dat de complete kustlijn in puin lag. Tienduizenden doden, enorme verwoestingen en de complete infrastructuur verwoest. Hij vroeg ons, op welke wijze dan ook, hulp te bieden en naar Sri Lanka te komen. Na enige twijfel besloten Pa en ik een ticket aan te schaffen ( op eigen kosten) en startten een grootscheepse inzamelingsactie in onder vrienden, familie, zakenrelaties en sportverenigingen. De morele maar zeker ook de financiële ondersteuning was enorm. Met een goed gevulde rekening vertrokken we januari 2005 ( drie weken na de Tsunami) voor de eerste keer naar Sri Lanka.