De monnik

We hebben afgelopen jaar een monnik bezocht die op eigen kosten een kleuterschool beheert. Het is een heel klein schooltje in een gebied waar kinderen voorheen niet naar kleuterschool gingen vanwege de financiële omstandigheden van de ouders maar ook vanwege het feit dat het wijkje vrij hoog en afgelegen ligt. De monnik heeft voor deze ‘’doelgroep” een paar jaar geleden een schooltje opgericht met behulp van donaties. Hij is inmiddels voor deze wijk een soort burgervader geworden en er komen heel wat mensen met hun problemen bij hem. Ik ken de man via Firnas, zijn vader, toen hij nog leefde, heeft het dak gesponsord van deze school. Vorig jaar had deze man ons al gevraagd om stoeltjes te schenken voor de kinderen, samen met wat tafeltjes en een opbergkast.Toen was dit niet mogelijk omdat wij geen budget meer hadden. Dit jaar hadden we hier rekening mee gehouden en wat geld gebudgeteerd. Ruzain was polshoogte gaan nemen en er zaten inderdaad meer kinderen op de grond dan op stoeltjes. We konden in perfecte staat 2e hands meubeltjes kopen die afgelopen maart afgeleverd zijn. Aan het eind van mijn verblijf in april ben ik nog even bij het schooltje langs geweest. Toen we bij het schooltje kwamen werden we hartelijk welkom geheten door de vriendelijke monnik.De kinderen stonden keurig op een rij en zongen een liedje voor ons.

Ook had de monnik ons een lijst gegeven van bejaarde Sri Lankanen uit dit wijkje die zeer slechte ogen hebben. Voor 16 mensen hebben we een bril aangeschaft.We waren al eerder met hun naar de opticien gegaan en afgelopen week hebben we de brillen opgehaald. Lachen………16 bejaarden op een rij met gemiddeld 2 tanden in de mond en allemaal liggen ze in een deuk met hun nieuwe bril op.
 

Klein afscheidsfeestje voor de kleuterklas